‘E SURACHE
(di A. Moraca)
Durante ‘a simana ‘e San Ciuseppe
se chjantanu ‘e surache a stu paise
e ‘u contadinu, ccu’ dui pizzi e zappe,
pripara surchi e fosse chistu mise.
Ad’ogne fossa pue cce fha nu’ liettu
fhattu ‘e curtaglia fina e terra netta
e pue a ra fhine cce minta re surache
e re cuvera cumu nu’ neonatu.
Ccu’ l’acqua e ccu’ ru sule pue germoglia,
se ‘mprasca e putarusa all’iertu saglia
ed’ogne cuocciu fha tante vajane
tennare e virdi, bone cumu ‘u pane.
Si ammece ‘e lassa e si re fha ‘ntostare,
‘e coglia quannu è tiempu ‘e cunservare
e a viernu sunu tantu sapurite
cotte a ru fhuocu, intra na’ pignata.
Su’ carne ‘e terra ppe’ ru povarieddhu,
ca’ ‘u riccu s’’a manciava de vitieddhu.