‘E SURACHE

(di A. Moraca)

 

Durante ‘a simana ‘e San Ciuseppe

se chjantanu ‘e surache a stu paise

e ‘u contadinu, ccu’ dui pizzi e zappe,

pripara surchi e fosse chistu mise.

 

Ad’ogne fossa pue cce fha nu’ liettu

fhattu ‘e curtaglia fina e terra netta

e pue a ra fhine cce minta re surache

e re cuvera cumu nu’ neonatu.

 

Ccu’ l’acqua e ccu’ ru sule pue germoglia,

se ‘mprasca e putarusa all’iertu saglia

ed’ogne cuocciu fha tante vajane

tennare e virdi, bone cumu ‘u pane.

 

Si ammece ‘e lassa e si re fha ‘ntostare,

‘e coglia quannu è tiempu ‘e cunservare

e a viernu sunu tantu sapurite

cotte a ru fhuocu, intra na’ pignata.

 

Su’ carne ‘e terra ppe’ ru povarieddhu,

ca’ ‘u riccu s’’a manciava de vitieddhu.